1. Włos zaopatrywany jest w składniki mineralne właśnie przez krew. Tak więc już tutaj założenie badania poziomu pierwiastków z włosa, które miało być rzetelniejsze, niż badanie z krwi jest obalone, ponieważ ta "nierzetelna" krew jest transporterem mikroskładników.
2. Różne pierwiastki mogą dostać się do włosa z zewnątrz, przez pory bezpośrednio do włosa, co całkowicie zakłóca wynik, ponieważ nie wiemy, czy wskazuje on pierwiastki pochodzące z zewnątrz, czy też nie.
3. Ponownie z zewnątrz, ale tym razem nie przez pory, a po prostu na skutek styczności z włosem "przyczepiają się" różne pierwiastki. Wynika to z mikroskopowej struktury włosa, która ma w rzeczywistości łuski, pomiędzy którymi znajdują się przestrzenie (kieszonki) na magazynowanie takich pierwiastków. W ten sposób dostają się do włosa toksyczne składniki. Ktoś może teraz pomyśleć, że wystarczy po prostu umyć włosy. Owszem, ale wtedy dostarczamy z wody, którą myjemy włosy np. wapń, czy magnez. Opłukać czymś głowę w końcu musimy, a woda, z której na co dzień korzystamy, zawiera te pierwiastki, m.in. stąd kamień w czajnikach. W ten sposób powstaje błędne koło powodujące, że z kolejnego powodu badanie to nie jest rzetelne. Warto jeszcze wspomnieć, że im bardziej włos jest zniszczony, tym większa tendencja do pojawiania się zjawiska w punkcie 3. Osoby, które decydują się na badanie włosa, w większości robią to z tego powodu, że są chore lub źle się czują i bardzo często przejawia się to między innymi poprzez właśnie gorszy stan włosów, a więc większymi wspomnianymi w punkcie 3 kieszonkami, co zwiększa tendencję do „przyczepiania się” substancji ze środowiska zewnętrznego...ponownie błędne koło.
4. Brakuje ustandaryzowanych norm stworzonych przez konsensus medyczny, które stanowiłyby bezsprzeczne źródło interpretacji wyniku. Aktualnie w praktyce wygląda to tak, że każde laboratorium ustala swoje normy, które mogą się różnić pomiędzy placówkami o 180 stopni.
5. Nie bez powodu badanie włosa w kierunku oceny poziomu pierwiastków w tkankach nie jest wykonywane przez większość specjalistów służby zdrowia, szpitale itd. oraz przede wszystkim „nieprawidłowy” wynik włosa w żaden sposób nie obliguje takiego specjalisty do jakichkolwiek działań. Otóż wynika to z tego, że od lat 80 poprzedniego wieku, do dnia dzisiejszego 2023 jedyne, na czym opiera się ta metoda badawcza, są wątpliwe badania, które automatycznie są obalane przez innych specjalistów w rzetelniejszy sposób. Z tego też powodu brak zgody przez medycynę konwencjonalną na uznawanie tego badania jako marker diagnostyczny, a bez podpisu diagnosty, jakikolwiek specjalista nie jest do działania kuracyjnych zobligowany.

Podsumowując:

• Skład włosa jest zależny od poziomu tych pierwiastków we krwi, co burzy fundamentalne założenie tego badania, które zakładało, że badanie to miało być bardziej wiarygodne.
• Dodatkowo na wynik wpływa wiele czynnik zewnętrznych, co całkowicie zakłóca rzetelność badania.
• Sprzęt, który analizuje skład włosa, niestety aktualnie nie jest w stanie w rzeczywisty, jednoznacznie potwierdzony sposób rozróżnić pochodzenia witamin i minerałów, dlatego badanie to jest niewiarygodne.
• Brak ustalenia bezsprzecznych norm przez konsensus medyczny, co powoduje, że każde laboratorium zakłada normy wedle uznania.
• Analiza włosa w celu oceny poziomu witamin i minerałów opiera się na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat jedynie na wątpliwych badaniach, które są bardzo szybko obalane przez wyczerpujące i rzetelne meta dane. Skutkuje to brakiem prawnego zobligowania specjalisty do uwzględniania tych wyników i was również powinno.

Dziękuję za uwagę.