Jak Państwo widzą na załączonej tabeli, organizm posiada skumulowane rezerwy na poszczególne pierwiastki. Zatem w hipotetycznej sytuacji braku uzupełniania wspomnianych mikroskładników, rezerwy zabezpieczają nas na widoczny w tabeli czas tj. 6-12 miesięcy w przypadku żelaza, 2-4 lata B12, 3-4 miesiące B9.

Jak wyżej wspomniana teoria ma się do naszych realiów. Po pierwsze istnieje korelacja pomiędzy ilością zanotowanych przypadków niedoborów na poszczególne mikroskładniki a wielkością rezerwy. Powinno wydawać się to w miarę logiczne i być może zauważyli Państwo taką tendencję na forach itp. O ile faktycznie nie trudno spotkać przypadki witaminy B12 znajdującej się w dolnej granicy u pacjenta, tak faktyczne wyniki wykraczające poniżej lub powyżej normy laboratoryjnej w dużych ilościach zauważam dopiero w przypadku żelaza, które posiada w stosunku do witaminy B12 małe rezerwy. Kwas foliowy, czyli nasza witamina B9, co prawda ma niski poziom rezerw w odniesieniu do możliwego czasu eksploatacji naszych zapasów w organizmie, jednakże kwas foliowy znajduje się prawie wszędzie. Na prawdę trzeba się postarać, aby na naszym talerzu nie znalazł się ten pierwiastek w dziennie odpowiednich ilościach.

Druga sprawa to przedstawione dane łatwo połączyć z innymi mikroskładnikami w naszym organizmie. Większość minerałów oraz witamin ma swoje rezerwy w naszym organizmie. Na skutek regularnie niedostatecznej podaży któregoś z mikroskładników, homeostaza organizmu pobiera te nieuzupełnione ilości z rezerw i dostarcza je do krwi w ramach zachowania stałego poziomu. Proces ten opisałem, chociażby w ostatnim artykule „Myth breaker - tężyczka jest objawem jakiejś choroby”, dlatego dla nieorientujących się, o czym mówię, zapraszam do lektury.

Wracając do tematu, im bardziej ubywa z naszych rezerw, tym organizm w coraz większym stopniu manifestuje objawami zachodzące zjawisko. W ten sposób można opisać tężyczkę, jak i wiele innych chorób cywilizacyjnych. Za duży ubytek jednych składników, za duża ekspozycja na nadmierną ich ilość, jak w przypadku insulinooporności, lub jeden i drugi stan jednocześnie, ale dotyczący innych składników. Przykład ? Nadmierna ilość cukru, złego cholesterolu w codziennej diecie, a w efekcie tego nie dostarczyliśmy dostatecznej ilości żelaza czy witaminy B12. Dni mijają, niedobory się powiększają, przytrafi się choroba, która pogorszy nasz stan zdrowia, życie pełne obowiązków i zmartwień, układ nerwowy nie wie, co ma ze sobą zrobić, bo ma już dość i wszystkie problemy zdrowotne na talerzu.

Jaka z tego puenta ? Organizm jak samochód nie lubi jechać na oparach i tylko pełny bak go zadowala :)